کارگاه های کوچک تولیدی _ کاتک
یکی از اساسی ترین مشکلات حال حاضر کشور رکود بازار و تعطیلی کارگاه های تولید درسراسر ایران است.
به جرات میتوان ادعا نمود ، این مشکل یکی از جدی ترین تهدید هایی است که کشور را در معرض خطر فروپاشی اقتصادی و اجتماعی قرار داده است ، کمترین اثر این پدیده ، سقوط جمعیت عظیمی از نیروهای کار متخصص و نیمه ماهر کشور به زیر خط فقر است. در مقابل ، با توجه به عدم دسترسی بخش مهم و بزرگی از کشورهای آفریقایی از کمبود مزمن نیروهای متخصص و نیمه ماهر رنج می برند.
از سوی دیگر به دلیل نبود زیر ساخت های لازم از جمله انرژی ارزان و حمل و نقل مناسب ، امکان سرمایه گذاری درپروژه های بزرگ و بسیار بزرگ کلان صنعتی در این کشورها غیر معقول و بی ثمر بنظر می رسد.
نتیجه آنکه با عنایت به وجود نیروی کار ارزان و فراوان ، بهتر است با انتقال تجهیزات ساده و کارگاهی و نیز اعزام نیرو های کار ماهر و آموزش کارگران ساده بومی . دست به راه اندازی کارگاه های کوچک تولیدی و صنعتی ، متکی بر نیروی انسانی، دراین کشور ها بزنیم.
مسئله بسیار مهم در اجرای چنین پروژه ای ، برنامه ریزی جهت ایجاد محیطی امن و قابل تحمل برای نیروهای متخصص اعزامی به کشور مقصد است.
باید به خاطر داشت نیروهای اعزامی بدلیل تفاوت فرهنگی فاحش میان سرزمین مادری و کشورمیزبان. در دراز مدت با مشکلات عدیده اجتماعی و روانی را روبرو خواهند شد . لذا جهت جلو گیری از بروز هر مشکل و بازگشت متخصصین اعزامی به کشور می بایست ، مبادرت به ایجاد کلونی های بزرگ ایرانی در کشور های هدف نماییم. تا مجموعه ای پیوسته که مشترکات فراوان فرهنگی ، اجتماعی دارند . تشکیل دهیم .
اگر اجازه داشته باشم. باید بگویم ، در میان بخش عظیمی از متخصصین و کار آفرینان ما مهاجرت به هر قیمتی یک ایده آل است. که قاعدتا با مشکلات و خطرات گوناگونی نیز همراه است ، در پروژه کاتک به راحتی و با صرف کمترین هزینه های می توانیم این مهاجرت ها را مدیریت و به سوی مناطق امن هدایت نماییم.
با بازدید های مستمر طی سال 1395 از منطقه صنعتی ایوانکی به دعوت و همراه با مشاوره استاندار محترم سمنان در امور شهرک های صنعتی واقع در جاده امام رضا (ع) پنج شهرک صنعتی این منطقه را بازدید نمودیم. ، کارگاه های تولید چهار شهرک از پنج شرکت 100 درصد تعطیل و تنها یک شهرک با ظرفیت 15 درصد مشغول فعالیت بود.
در این بررسی روشن شد میلیاردها تومان تجهیزات تولیدی در این شهرک ها سالها است که خاک می خورد و مالکان و کارکنان آن بیکار یا به مشاغل واسطه گری روی آورده اند. لذا انتقال این تاسیسات کارگاهی ( بسته به نیاز) به همراه مالکان و تعداد حداقلی از پرسنل ماهر این مجموعه ها به کشور های هدف در آفریقا و بهره برداری از آن کاملا میسر است.
بعنوان مثال کشور تانزانیا حدود نود و هشت درصد نیاز های خود را از طریق واردت تامین می کند. در کمترین حجم ممکن ما قادر خواهیم بود با انتقال تجهیزات و مواد اولیه مورد نیاز و اعزام نیروهای متخصص فنی حداقل سی تا چهل درصد این نیاز ها را در آنجا تامین نماییم.
صد البته در کنار انتقال صنایع کوچک ، تشویق علاقمندان به سرمایه گذاری در صنایع بزرگتر و زیر ساختی مثل : حمل و نقل ، راه سازی ، انرژی های پاک ، بازیافت ، کشاورزی ، ساخت و ساز ، راه اندازی فروشگاه های زنجیره ای ومجازی و ...... کاملا دارای توجیه اقتصادی است .
شرکت توسعه همکاری های اقتصادی و تجاری ایران و آفریقا از سال 1391 تمام تلاش خود در زمینه برنامه ریزی و تدوین راهکارهای اجرایی در این زمینه را به کار بسته است.
نظرات شما عزیزان: